Notatie van akkoordsymbolen
De taal van de akkoordsymbolen is niet overal hetzelfde. Het ene boek noteert akkoorden op een net iets andere manier dan het andere en per muzikant zijn er ook verschillen. Op de ene plek zie je een mineurakkoord aangegeven met een M
, op de andere plek zie je MI
of zelfs MIN
. Op de ene plek wordt een mol-negen weergegeven als <9
, op de andere plek als -9
. Enzovoorts.
Op zich zijn de verschillen in de akkoordsymbolen niet erg. Een taal is nu eenmaal levend en verandert voortdurend. Maar aan de andere kant het zou ook wel fijn zijn als er enige standaardisatie zou zijn. Dat maakt het aanleren van akkoordsymbolen gemakkelijker en maakt het voor muzikanten gemakkelijker akkoorden te lezen.
Notatie van akkoordsymbolen Meer lezen »
Mijn boek ‘Arrangeren voor koor en vocal group’ is uit. Het is te bestellen op 
Het schrijven van akkoordsymbolen kun je doen met gewone tekens, zoals ze op je toetsenbord staan. Maar dat is enigszins behelpen. Voor een mol moet je dan een b gebruiken, een driehoekje voor een majeur septiem bestaat niet en je kunt toevoegingen ook niet in superscript zetten. Mooie akkoordsymbolen maken is een hele klus, of je het nu in een tekstverwerker doet of in een muzieknotatieprogramma.
Als je een nummer arrangeert, moet je bepalen in welke maatsoort je gaat noteren. Hoe weet je welke maatsoort de juiste is? In de jazz- en popmuziek worden lang niet zoveel verschillende maatsoorten gebruikt als in de klassieke muziek. Verreweg de meeste nummers wordt genoteerd in 4/4. En daarnaast komen nog maar een paar maatsoorten voor.
In een eerder bericht kwam het begrip swing feel aan de orde. De beste manier om het te noteren is door boven de muziek de aanduiding ‘Swing feel’ te zetten en gewone achtsten te schrijven. Voordat deze manier van swing noteren in de jaren zestig gebruikelijk werd, noteerde men swing op een andere manier.
Als je gaat arrangeren voor een vocale groep ligt er een wereld voor je open. Hoe maak je keuzes uit al die mogelijkheden? Een goede startpunt is om te bedenken wat je aantrekkelijk vindt aan het stuk. Dat is dus wat je over wilt brengen met het arrangement.