In veel van de inzingoefening die ik heb bedacht bestaan de melodieën voornamelijk uit secundes. Daarom eens een ander uitgangspunt. In deze oefening geen secundes, maar wel veel kwintsprongen. We beginnen de oefening met de volgende melodie:
In deze inzingoefening ontstaat er steeds een dissonant tussen de grondtoon van de akkoorden en de septiem die daaronder wordt gezongen. De inzinger is driestemmig. De oefening ligt het beste voor vrouwenstemmen:
Deze inzingoefening begint met een eenvoudige lijn die op is gebouwd als een sequens:
Jaren geleden heb ik een lettertype ontworpen waarmee je eenvoudig fraaie akkoordsymbolen kunt creëren. In de afgelopen weken heb ik daarvan een serif-versie gemaakt. In de onderstaande afbeeldingen kun je zien wat de mogelijkheden zijn.
In de oefening die ik gisteren op papier zette komt de verlaagde tweede noot van de toonladder voor. Hier is een verwante oefening, die expliciet bedoeld is om de drieklank op die noot te zingen, oftewel de verlaagde tweede trap.
De melodie van de oefening is de volgende:
Eén van de lastigste gealtereerde tonen om te treffen in de toonladder is de verlaagde tweede toon. Hieronder wordt een inzingoefeningen beschreven waarin die noot voorkomt. Alleen voor gevorderde koren dus. De basismelodie gaat als volgt:
Je zou verwachten dat als je bladmuziek aanschaft die officieel gepubliceerd is, de noten in orde zijn. Helaas is dat niet altijd het geval. In dit bericht staan een paar – soms hilarische – missers in bladmuziek waar je daadwerkelijk voor moet betalen.
Als je met scholieren gaat zingen, bijvoorbeeld met een klas op de middelbare school, heb je arrangementen nodig die zijn toegesneden op jonge stemmen. In dit blog staan technieken voor het schrijven van zulke stukken.
Een goede oefening voor een beginnende arrangeur is om een homofone begeleiding te schrijven bij een melodie. In deze opdracht gaan we vierstemmige homofone begeleiding schrijven bij een gedeelte van Say something van Justin Timberlake.
Het schrijven van pakkende ritmes in soul en funk is nog niet zo eenvoudig. Om dat te oefenen is hier een arrangeeroefening. We werken aan een arrangement van Isn’t she lovely van Stevie Wonder voor vierstemmig koor a capella plus solostem. De opdracht is om een lekkere baslijn te schrijven in de basstem en swingende homofone akkoorden in de drie bovenstemmen. De baslijn en de akkoorden moeten elkaar op zo’n manier aanvullen, dat er een groovy geheel ontstaat.