Jaren geleden heb ik een lettertype ontworpen waarmee je eenvoudig fraaie akkoordsymbolen kunt creëren. In de afgelopen weken heb ik daarvan een serif-versie gemaakt. In de onderstaande afbeeldingen kun je zien wat de mogelijkheden zijn.
In de oefening die ik gisteren op papier zette komt de verlaagde tweede noot van de toonladder voor. Hier is een verwante oefening, die expliciet bedoeld is om de drieklank op die noot te zingen, oftewel de verlaagde tweede trap.
De melodie van de oefening is de volgende:
Eén van de lastigste gealtereerde tonen om te treffen in de toonladder is de verlaagde tweede toon. Hieronder wordt een inzingoefeningen beschreven waarin die noot voorkomt. Alleen voor gevorderde koren dus. De basismelodie gaat als volgt:
Je zou verwachten dat als je bladmuziek aanschaft die officieel gepubliceerd is, de noten in orde zijn. Helaas is dat niet altijd het geval. In dit bericht staan een paar – soms hilarische – missers in bladmuziek waar je daadwerkelijk voor moet betalen.
Als je met scholieren gaat zingen, bijvoorbeeld met een klas op de middelbare school, heb je arrangementen nodig die zijn toegesneden op jonge stemmen. In dit blog staan technieken voor het schrijven van zulke stukken.
Een goede oefening voor een beginnende arrangeur is om een homofone begeleiding te schrijven bij een melodie. In deze opdracht gaan we vierstemmige homofone begeleiding schrijven bij een gedeelte van Say something van Justin Timberlake.
Het schrijven van pakkende ritmes in soul en funk is nog niet zo eenvoudig. Om dat te oefenen is hier een arrangeeroefening. We werken aan een arrangement van Isn’t she lovely van Stevie Wonder voor vierstemmig koor a capella plus solostem. De opdracht is om een lekkere baslijn te schrijven in de basstem en swingende homofone akkoorden in de drie bovenstemmen. De baslijn en de akkoorden moeten elkaar op zo’n manier aanvullen, dat er een groovy geheel ontstaat.
Bij het vormgeven van een arrangement, wil je natuurlijk graag dat je stuk op de juiste manier genoteerd is. Gelukkig helpt de muzieknotatie-software, zoals Sibelius, je daarbij. Het programma zorgt ervoor dat de noten netjes onder elkaar staan, dat er niet te veel tellen in een maat geschreven zijn, dat de kruisen en mollen van toonsoorten op de juiste plekken staan, dat de stokken die juiste richting hebben, enzovoorts.
Maar zelfs als je goede software gebruikt, kun je nog fouten maken in de notatie. In dit blog zijn onhandige manieren van noteren verzameld die je regelmatig tegenkomt in vocale partituren van beginnende arrangeurs.
Voor een arrangeur is het zinvol om ervaring op te doen met het schrijven van blokakkoorden (een techniek die ook wel lintharmonisatie wordt genoemd). De oefening in dit blog, gebaseerd op het eerste a-gedeelte van Lullaby of birdland is daarvoor bedoeld.
De opdracht ziet er als volgt uit:
In jazz-arrangementen wordt geregeld een walking bass geschreven. In deze techniek klinkt er op elke kwart een noot en de noten vormen samen loopjes, afgewiseeld met sprongen. In het blogbericht walking bass kun je regels vinden voor het schrijven van een lopende bas.
In deze oefening ga je een walking bass schrijven over een bluesschema van twaalf maten. De opgave ziet er als volgt uit:
