Je zou verwachten dat als je bladmuziek aanschaft die officieel gepubliceerd is, de noten in orde zijn. Helaas is dat niet altijd het geval. In dit bericht staan een paar – soms hilarische – missers in bladmuziek waar je daadwerkelijk voor moet betalen.
We kijken voornamelijk naar nummers waar er een verkeerde maatsoort is gekozen. Want daarin worden de grootste fouten gemaakt. Blijkbaar geeft het kiezen van de juiste ‘feel’ over het algemeen meer problemen dan het noteren van toonhoogtes en ritmes.
Om te beginnen is hier het begin van Breakaway van Kelly Clarkson. Elke muzikant met een beetje gevoel voor popmuziek weet dat zesachtste de juiste maatsoort is voor dit stuk. Maar op de site www.musicnotes.com kun je de bladmuziek in de volgende versie aanschaffen: 
Als maatsoort is er hier driekwart genomen. Die keuze suggereert dat er geen backbeat zit in het stuk. Maar die zit er natuurlijk wel, aan het begin van elke tweede maat. Dit nummer heeft een medium tempo, want je komt een zesachtstemaat ook wel langzamer en sneller tegen. In het geval je het stuk noteert in een driekwartsmaat zijn de kwarten echter gelijk aan 160. Dus heeft de editor gekozen voor de aanduiding fast. Maar dat is niet het gevoelsmatige tempo van het stuk.
Zesachtstemaat
Zesachtstemaat is een maatsoort waar wel vaker mee gegoocheld wordt. Hier is If I ain’t got you van Alica Keys, zoals die te vinden is op dezelfde website:
Dit stuk hoort ook genoteerd te worden in een 6/8-maat. Maar er is nog iets bijzonders aan de hand. Het nummer staat daarnaast in shuffle feel (oftewel, het heeft ongelijke achtsten). De editor heeft dit in het geheel niet begrepen en die aanwijzing staat dan ook niet vooraan de noten. Verderop in het stuk zijn overal triolen gebruikt, terwijl de aanduiding swing feel had volstaan. Wat wél vooraan het stuk staat is de aanduiding in one. Geen idee wat daarmee bedoeld wordt.
Torn
Hier is nog weer een popnummer genoteerd in een onjuiste maatsoort, Torn van Natalia Imbruglia, zoals je die kunt aanschaffen op www.musicnotesroom.com:
Elders in dit blog is deze soort fout al vaker aan de orde gekomen. De lengte van de noten is twee keer te groot. De achtstenoten moeten zestiende noten zijn en de kwarten moeten achtsten zijn. De maatsoort moet gewoon een vierkwartsmaat zijn en de backbeat valt dan op de tweede en vierde tel van de maat. Deze onhandige manier van noteren kom je vaker tegen, maar dan gaat het meestal om een stuk met half-time shuffle. In dit geval zijn alle noten echter gewoon recht. Geen enkele reden dus om iets anders dan zestienden in een vierkwartsmaat te schrijven. Verscheuren, die bladmuziek.
Swing feel
Musici raken snel van de wijs bij het noteren van stukken in swing feel. Dat is duidelijk in de onderstaande versie van Superstition van Stevie Wonder, zoals je kunt aanschaffen op www.freshsheetmusic.com:
Het originele nummer heeft ongelijke zestienden. De eerste drie noten in de rechterhand horen gewoon identiek van lengte te zijn. De swing uit zich pas in de noten daarna. Hier is dus swing sixteenths en swing eighths door elkaar gehaald, met het gevolg dat de ritmes in de verste verte niet lijken op die van het origineel.
Hier is een laatste voorbeeld met een vreemd gekozen maatsoort. In dit geval is er juist de aanduiding swing gekozen, terwijl de noten in het origineel gewoon recht zijn. Het gaat om Fame uit de gelijknamige musical:
De noten van Remember horen eenvoudigweg van gelijke lengte te zijn. Hoe de persoon die dit uitgeschreven heeft bij de swing feel komt, is een raadsel.
Betaald
Let wel, al deze voorbeelden zijn niet afkomstig van amateurmuzikanten. Dit gaat om betaalde bladmuziek. Bij www.musicroom.com bijvoorbeeld betaal je voor de drie genoemde nummer 4,92 euro.