De notatie van none-akkoorden
Als je in de jazz-muziek een akkoord met een none schrijft, impliceert die een septiem. In C9
bijvoorbeeld zit naast de none een septiem. Deze afspraak bespaart tijd bij het schrijven en lezen van akkoorden, want in de jazz speel je nu eenmaal een negen bijna altijd in combinatie met een zeven. Mocht het ooit nodig zijn om een akkoord te schrijven met een negen, maar zonder een zeven, dan noteer je write Cadd9
. Het bovenstaande wordt onderwezen op conservatoria over de hele wereld en deze kennis vindt je ook in boeken en op Wikipedia.
Je zou dus verwachten dat iedereen het eens is over deze manier van noteren. Maar dat is toch niet zo.
De notatie van none-akkoorden Meer lezen »
Een hele tijd geleden heb ik een bericht geplaatst over reharmonisatie. Dat is het kiezen van alternatieve akkoorden bij het arrangeren van een nummer. In dit bericht laat ik zien hoe je reharmonisatie toe kunt passen op Hallelujah van Leonard Cohen.
De taal van de akkoordsymbolen is niet overal hetzelfde. Het ene boek noteert akkoorden op een net iets andere manier dan het andere en per muzikant zijn er ook verschillen. Op de ene plek zie je een mineurakkoord aangegeven met een 
Het schrijven van akkoordsymbolen kun je doen met gewone tekens, zoals ze op je toetsenbord staan. Maar dat is enigszins behelpen. Voor een mol moet je dan een b gebruiken, een driehoekje voor een majeur septiem bestaat niet en je kunt toevoegingen ook niet in superscript zetten. Mooie akkoordsymbolen maken is een hele klus, of je het nu in een tekstverwerker doet of in een muzieknotatieprogramma.
Om te weten welke toonsoorten bij welke voortekens horen, leren we bij de muziekles ezelsbruggetjes. Voor de toonsoorten met mollen is er ‘Friese boeren eten alle dagen gerst’ en voor de toonsoorten met kruisen is er ‘Geef de armen een bord fis’. Het nadeel van deze trucjes is dat ze werkelijk begrip van toonsoorten en voortekens tegenhouden.
Als dirigent moet je dikwijls partituren spelen met meer dan twee balken. Het kan gaan om een a capella stuk waarbij alle partijen op losse balken genoteerd staan, of om een stuk voor koor met begeleiding. Zo’n partituur is lang niet zo eenvoudig te spelen als een pianopartij genoteerd op twee balken. Hoe ga je te werk om zo’n partituur je eigen te maken?