Lay-out gebruikt door uitgeverijen
Uitgeverijen hebben richtlijnen voor de vormgeving van bladmuziek. Je zou verwachten dat men name de grote uitgeverijen hun best doen om een verzorgde lay-out te bedenken. Maar toch ziet de bladmuziek van een aantal gerenommeerde uitgeverijen er in mijn ogen matig uit. In dit bericht kijken we naar bladmuziek van twee grote publishers.
Lay-out gebruikt door uitgeverijen Meer lezen »

Onlangs had ik een workshop arrangeren en daar hebben we gewerkt aan het schrijven van homofone tussenstemmen. Uitgangspunt was het refrein van Killing me softly. De melodie en de basstem had ik uitgeschreven voor de sopraan en bas, en de opdracht was om de alt en de tenor in te vullen:
Als je begint met een arrangement voor koor staat wat mij betreft de toonsoort nog niet vast. Meestal kijk je eerst welke stemgroep de melodie gaat zingen en aan de hand daarvan bepaal je de hoogte van de melodie en daarmee de toonsoort van het arrangement. Klassieke musici staan vaak verbaasd over deze volgorde van werken. Zij ervaren de toonsoort van het stuk als een vast gegeven, als een bewuste keus van de originele artiest. En zij durven daarvan nauwelijks af te wijken.
De basis van het arrangeren is het schrijven van homofone akkoorden.
Een goede oefening voor het leren arrangeren is het schrijven van blokakkoorden (ook wel lintharmonisatie genoemd). We gaan uit van het nummer All of me. In de partituur zijn de melodie, de baslijn en de akkoorden al gegeven. Het is de bedoeling dat je de drie onderste stemmen van de blokakkoorden (sopraan 2, alt en tenor) schrijft. Als je meer informatie over blokakkoorden wilt hebben kun je terecht op het
Hier is een arrangeeroefening voor het leren schrijven van harmonieën. Het gaat om een gedeelte van een arrangement van de bekende jazz standard Ain’t misbehavin’. In de opdracht is de melodie al uitgeschreven. Daarnaast zijn de harmonieën gegeven en is er al een baslijn genoteerd. Het is de bedoeling dat in het vijfstemmige arrrangement de vier bovenstemmen homofoon worden, dat wil zeggen dat ze dezelfde ritmes en dezelfde tekst hebben. De opdracht is om de drie tussenstemmen (sopraan 2, alt en tenor) in te vullen.
De trappen ii–v–i kun je uitvoeren met verschillende toevoegingen. Zowel in trap ii en v is het logisch om een septiem te nemen, zodat ze een dwingende oplossing hebben naar het volgende akkoord. In trap I klinkt bijvoorbeeld een majeur septiem of een zes goed.
In de voorgaande berichten stonden oefeningen voor het schrijven van liggingen. Een volgende stap in het leren arrangeren is het schrijven van verbindingen tussen harmonieën. Hier is een eerste oefening daarvoor. Je gaat de opeenvolging van de trappen II–V–I schrijven. Dit is een harmonische gang die enorm veel wordt gebruikt in de jazz.