Tijdlijn met belangrijke vocale groepen
Mijn werkgebied is de lichte vocale muziek. Oftewel, zoals we dat in Nederland aanduiden, de close harmony. Voor mijn leerlingen koordirectie aan het conservatorium heb ik een overzicht gemaakt van de twintig belangrijkste groepen in dit gebied. Vervolgens heb ik een grafisch overzicht gemaakt van die groepen op een tijdlijn.
Zo’n overzicht geeft je een goed beeld van de tijd waarin de groepen bezig waren, hoe lang ze hebben gewerkt, en welke invloeden ze waarschijnlijk hebben gehad. (En het leukste aan zo’n overzicht is niet het lezen, maar het maken ervan. [..,]
Tijdlijn met belangrijke vocale groepen Meer lezen »
Als je snelle, energieke stukken zingt, klinkt het lekker als je de noten aanzet met kleine accenten. Op die manier benadruk je het ritmische karakter van de muziek. Deze ‘percussieve’ manier van zingen, staat tegenover de klassieke manier van ‘legato’ zingen.
In een eerder blogbericht kwam de solfège al ter sprake. Ik beargumenteerde daar dat van blad zingen het beste te leren is door alle noten van de toonladder cijfers te geven en door alle noten te relateren aan de grondtoon.
Een typerend kenmerk van jazz is de swing feel. In swing feel worden noten op de tel langer gezongen, dan de noten na de tel. De swing feel is in de afgelopen eeuw onderdeel geworden van onze muzikale vocabulaire. Ook in de popmuziek zijn er veel nummers met swing feel. En er zijn zelfs talloze kinderliedjes met swing feel.
In Nederland gebruiken we de term close harmony als een vergaarbak voor alles wat lichte muziek en meerstemmig is. Een close harmony-koor zingt van alles, en beperkt zich niet tot jazz of pop of wat dan ook. Oorspronkelijk betekent de term close harmony echter iets heel anders, namelijk het zingen van nauwe harmonieën, waarbij de stemmen vaak slechts een secunde van elkaar liggen. In die betekenis wordt de term gebruikt in de VS en in veel Europese landen. Zeg dus nooit in het buitenland “I’m a singer in a close harmony choir”, want niemand zal je begrijpen.
Het begrip boventonen intrigeert veel mensen. In de esoterische hoek gelooft men dat boventoonzang een diepere betekenis aan het leven geeft, en dat de boventonen van klankschalen geneeskrachtige werking hebben. In de muziekwereld doen sommigen ook geheimzinnig over boventonen. De boventonenzang uit Mongolië lijkt onverbrekelijk verbonden met spiritualiteit. Hier in het westen zijn er koren die een speciale rol wegleggen voor boventonen. Zij stellen zichzelf ten doel boventonen overeen te laten komen, zodat de boventonen extra versterkt worden.
De meeste koren repeteren één avond in de week. Wat kan je eigenlijk doen in zo’n repetitie? Hoe bouw je een repetitie goed op? Hoeveel stukken behandel je op een avond?
Veel koren staan altijd in dezelfde opstelling van hoog naar laag. Dat is echter niet voor alle situaties de meest handige opstelling. Er zijn bijvoorbeeld opstellingen die akoestisch een beter resultaat geven, en er zijn opstellingen die het voor de zangers gemakkelijker maken om goed te kleuren met de andere stemmen.
Voor koorzangers is het fijn om goed van blad te kunnen zingen. Veel zangers beheersen het een beetje, maar de meesten blijven steken als de sprongen in de melodie groter worden dan een terts.