De arrangementen die bij uitgeverijen verkrijgbaar zijn gaan veelal uit van een ideale koorbezetting; ze zijn geschreven voor SATB of voor SSATTB, waarbij de stemmen een flinke omvang hebben. De koorpraktijk is vaak ingewikkelder: we hebben relatief weinig mannen, of de sopranen hebben moeite met hoge noten, of de bassen zijn eigenlijk meer baritons. Als dirigent kan je ervoor kiezen om het klassieke ideaal te blijven nastreven. Maar je kunt er ook voor kiezen om de muziek aan te passen aan de realiteit van je koor. In dit bericht bekijken we verschillende manieren om arrangementen naar je hand te zetten.

Bij het arrangeren voor koor a capella, wil je geregeld instrumentale partijen omzetten naar zang. De noten voor basgitaar bijvoorbeeld worden een lijn voor de basstem. Arpeggio’s op een piano worden een samenspel van een aantal stemmen. En een drumpartij wordt vocal percussion. Hieronder kijken we naar een aantal technieken voor het omzetten van instrumentale lijnen naar stem.

De maatsoort die verreweg het meeste voorkomt in pop en jazz is de vierkwartmaat. Maar muzikanten kiezen de notenwaarden soms op een onhandige manier, zodat de backbeat niet klopt. Volgens drummers bestaat de backbeat uit accenten op de tweede en vierde tel in een vierkwartsmaat. Als je een muziekstuk gaat noteren, moet je de notenwaarden dus zo kiezen dat de twee en de vier samenvallen met de backbeat.

Er bestaan in Nederlands heel wat koren waarin alleen vrouwen zingen. Als arrangeur sta je daarom regelmatig voor de uitdaging om te schrijven voor enkel sopranen en alten. Hoe doe je dat? Kun je met een vrouwengroep een arrangement voor mannen eenvoudigweg een octaaf hoger zingen? En werkt de zetting dan min of meer hetzelfde, ook al klinkt het heeft een octaaf hoger? Of gelden er andere regels voor het arrangeren voor vrouwen?